Na Wysoczyźnie Łaskiej, nad Pichną (prawy dopływ Warty), w otoczeniu lasów położone jest miasto Szadek. Liczba jego mieszkańców sięga niespełna 2 tysięcy, a powierzchnia wynosi 17,93 km². Tutaj także mieści się siedziba władz gminnych. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. sieradzkiego. Szadek leży na skrzyżowaniu drogi wojewódzkiej nr 710 z Łodzi przez Lutomiersk do Warty i Błaszek oraz drogi wojewódzkiej nr 473 z Łasku do Uniejowa i Koła.
Osada w przeszłości
Pierwsza pisana wzmianka o mieście pochodzi z 1295 r. kiedy książę Władysław Łokietek nadał rycerzowi Wilczkowi dwa łany ziemi. Niestety próżno szukać dokumentów lokacyjnych. Prawdopodobnie zaginęły lub uległy celowemu zniszczeniu. O prawach miejskich Szadka dowiadujemy się z potwierdzenia lokacji miasta przez Władysława Jagiełłę w 1401 roku. Osada swój największy i najszybszy rozkwit przeżywała na przełomie wieków XV i XVI. Miasto było wówczas głównym ośrodkiem produkcji sukna. Przybywało wówczas tutaj wielu znamienitych rzemieślników. Z kolei miejscowa młodzież wyjeżdżała do Krakowa, aby pobierać nauki. W 1919 r. Szadek odzyskał prawa miejskie utracone w 1870 r. W okresie międzywojennym rozwinął się przemysł młynarski. Stworzono także połączenie kolejowe.
Miasto w dobie dzisiejszej
Na terenie Szadka znaleźć można wiele ciekawych zabytków. Część z nich nawiązuje do życia i działalności ludności żydowskiej, dla której przed laty w tym mieście był ich dom. Warto także podkreślić, że gospodarka rozwija się całkiem nieźle. Miasto jest ośrodkiem usługowym regionu rolniczego. Ponadto działa tutaj drobny przemysł włókienniczy, który został zapoczątkowany przed laty. Lokalne społeczeństwo trudni się także branżą spożywczą.
